شنبه، آبان ۱۹، ۱۳۸۶

روزها که از خواب بیدار می شوم گویی هوشیار نیستم .انگار هنوزدر خواب باشم ..خوابی درون خواب دیگر و همین طور تا بی نهایت!
می دانید آدم کم کم همانند سرنوشتش می شود.. اصلا" آدم بعد از مدتی شرایطش !!می شود!!! سپرده ام به روزها مرا که در تاریکی دراز کشیده ام فراموش کنند!

هیچ نظری موجود نیست: