در طب چيزي داريم به نام آنژين صدري پايدار..يك سندرم باليني كه به خاطر ايسكمي گذارا در بافت قلب ايجاد مي شود.. و در آن علامتي داريم به نام «لوين ز ساين» كه بيمار محل درد را با يك مشت بسته بر استرنوم يعني جايي روي قفسه سينه نشان مي دهد..
حكايت اين روزها ي من هم احساس خفگي و و فشار و سنگيني و درد ناشي از دست بدقواره و مشت بسته روزگار است بر سينه ام! يا شايد هم ناخواسته دستش را گذاشته ته حلقم كه رفلكس gag ام را تحريك كندتا روي حركات و ادا واطوارش بالا بياورم..
يا من هماني نيستم كه دورترها مومن بودم به جريان سيال زندگي و معتقد به حكمتش...شايد من اين آدمي شده ام كه هر چسه باد زندگي زمينم مي زند!
۱ نظر:
اين سندرم آنژين صدری نيست ، سندرم جهيدن به بالای سی سالگیه ، اولش فکر می کنی داری فرصت ارو از دست می دی هر روز صبح فکر می کنی يه قرن پيرتر شدی ، ولی نه حالا حالا جا داری ... کدوم در بسته دختر ، بپر رو اسب و بتاز تا ستاره ها.. من امشب ساعت 12:30 چهل و هفت سالم می شه و حالا حالا قاچ زين و ول نمی کنم ... ، آ باريکلا بتاز ووو بتاز وو يوووو هههوووو
ارسال یک نظر