یکشنبه، اسفند ۰۵، ۱۳۸۶

كسي از ان دورها مي خواند!

موسيقي خوب لزوما سبك بخصوصي ندارد..فقط كافي است يك صداي دلنواز ، يك شعر دلنشين و ذوق و قريحه آهنگساز در انتخاب ريتم و ملودي در هم آميخته شود تا ذهنت را منبسط و روانت را آرام كند.آلبوم از خشت و خاك (يادمان حماسه سراي ايران زمين ) با آواز عليرضا قرباني و موسيقي صادق چراغي را گوش مي دهم . اين نواهادر گوشت وپوست و خونم رخنه كرده.. صداقت مستتر در صداي عليرضا قرباني با اين اشعار حماسي و ضرب آهنگ و نتهاي هماهنگ و قوت و گستردگي و بعد فضايي كه صداي سازها ايجاد مي كند تركيب شده است و مرا با خود به دشتهاي فراخ و قله هاي رفيع و پهنه درياهاي هميشه آبي و كشتزارهاي حاصلخيز و كوير بي انتهاي ايران برده است ..تمام بدنم خاكي را بو مي كشد كه ذرات بدن كوروش آن را ساخته است..که ایران بهشت است یا بوستان ؟اي رفيق!
هزاران بار ما را سوخت حریق حادثه تا مرز خاکستر،
ولی ما نسل سیمرغیم که از خاکستر خودمی گشاید پر
پ.ن اورژانسي:
كسي نيست مارا از بلنداي غرور و افتخار ملي و ميهن پرستي پايين بكشد بدجوري احساسات ملي و ميهني مان غلغل مي كند مي ترسيم كار دست خودمان بدهيم ! هخاي درونمان بيدار شده است!! خيلي رك وراست به ما بگوييد كه ما احتمالا"منجي آيندگان و مسوول ازاد سازي ايران نيستيم كه؟ هان؟
پ.ن ضروري:
مرسي خيلي واسه اين هديه هه!
پ.ن حماسی :
دریغ است ایران که ویراااااان شود کنام پلنگان وشیراااااان شود!

هیچ نظری موجود نیست: