تو بگو كه انگاره مني !
تو كه همنشين خيالات مني!
تو كه نگار عاشقي هاي شورمندانه مني !
خودت بگو چطور مي شود تورا با اين حجم تخيل يكجا و سريع به واقعيت زندگي تحميل كرد؟
اين خانه رويا كه ابد الآباد نيست!
ترسم خرافه شوي!
بيست و چهارم فروردين ماه 1387
گوشه اي است از واقعيتهاي زندگي يك انسان.خوب و بد،خوشايند و ناخوشايند،اسرار آميز و بي رمز و راز...همه و همه!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر