شنبه، فروردین ۲۴، ۱۳۸۷

تو بگو كه انگاره مني !


تو كه همنشين خيالات مني!


تو كه نگار عاشقي هاي شورمندانه مني !


خودت بگو چطور مي شود تورا با اين حجم تخيل يكجا و سريع به واقعيت زندگي تحميل كرد؟


اين خانه رويا كه ابد الآباد نيست!


ترسم خرافه شوي!


بيست و چهارم فروردين ماه 1387

هیچ نظری موجود نیست: